Sana da Oluyor mu?

Merhaba,benim adım gözyaşı.

Akacağım yeri bilmiyorum.Durduramıyorum kendimi.Yanaklardan değil ciğerlerden geçmek istiyorum.

Yüreğe su serpmekken amacım acıyı dindiremediğimi görüyorum.

Bir parçanın kopup gitmesinin acısı nasıl diner?

Kaybetmenin acısı nasıl diner?

Yolunu dualarla gözettiğinin dönmeyeceğini bilmenin acısı diner?

Bilmenin acısı nasıl diner?

Sonunun olmayacağını bilmenin acısı nasıl diner?

Sen hiç kaybettin mi?

Sen?!

Canın yandı mı ?

Geceleri gözlerine mermiler yağdı mı?

Gündüz kâbusların oldu mu hiç ? 

Birkaç ucu yanık cümleyle başın sağ oldu mu?

Sahi sana da oluyor mu böyle?

Merhaba,benim adım öfke.

İstemediğin kadar gürültülüyüm.Herkese yetecek kadar fazla,ulaşılması en kolayım.

Milyonlarca kişiden gelir geçerim.

Ama illeti olduğum 24'lükler var.24 kişi,24 bin kişi.

Sen?!

İçin için öfkeni kustun mu hiç damarlarına?

Sesinin çıkmadığı oldu mu?

Sesin kaçtı mı hiç içine?

Dünyanın tüm güzelliği bir anda gözünde kara bir buluta döndü mü?

Sen hiç renklerini kaybettin mi?

İnancını,amacını kaybettin mi?

Gözlerin çürüdü mü ağlamaktan?

Sahi sana da oluyor mu böyle?

Merhaba,benim adım ölüm.

Söylenecek pek bir şey yok hakkımda.

.İçine girdiğim her cümleyi yüklemsiz bırakırım,binlerce öznem var.

Sen..

Senin hiç baban öldü mü?

Kardeşin?

Sevgilin?

Eşin?

Ve sana sadece "vatan sağolsun" dediler mi?

Sesini kıstılar mı?

Bütün sorumluluğu bir cümlenin arkasına yıkıp kaçtılar mı hiç?

Sahi sana da oldu mu böyle?

Geçirdiğimiz bu kanlı günlerde elimden bir şey gelmediğinden dilime dolanan "başımız sağ olsun"u da eklemeden edemeyeceğim.
Tezatlık bu ya,ülkemizin vazgeçilmezi.
Merhabayla başladım her satır başına,oysa merhaba benden zarar gelmez demekti.

yaraların dinmesi dileğiyle..

Görsel;Merve Kurnaz.