11.9.09

Gidiyorum..

Belki de gitmek en iyisidir..

Sevdiğim,izlediğim bloglar,hepinize kucak dolusu sevgiler..

Gitme vakti geldi..

10.9.09

Ödüle Lâyık Olmak..


Güzel bir duyguymuş.Beni ödüle lâyık gören Esperanza' ya teşekkürlerimi iletiyorum. :)

Ödül için gerekli olanlar:

1.Sizi ödüllendirene teşekkür edin.

2.Sizi ödüllendirenin blog linkini yayınlayın.

3.Ödülün logosunu yayınlayın.

4.7 yaratıcı bloggerı ödüllendirin.

5.7 blogun linkini yayınlayın.

6.Ödüllendirdiklerinizi haberdar edin.

7.Kendiniz hakkında 7 ilginç şeyi yazın.

Başlayalım:)

1.Tekrar Teşekkürler Nur'um:)

2.Tamamdır.

3.O da tamam.

4.Hmm..

Yazılarını büyük bir ilgiyle okuduğum güzel insan; d.b.p 

Mim yazarmı bilmem ama,ödüle layık bir blogger; Ömero

Son zamanlarda hayatı serzenmekte olan;Serzeniş Meraklısı

Yeni tanıştığımız aynı zamanda adaşım,Özlem; beenmaya

Hayatını düzene sokmakla uğraşan gönül dostum; Evolet

Bir görünüp bir kaybolan; Fatih Altay

Yeni keşfettiğm blogger; ateşinsesi

Ve ortalardan kaybolan,büyük ihtimalle bu yazıyı okuyamayan,gitmesine üzüldüğüm blogger ; zanzara

5.İsimlerin üzerine tıklasan yeter.

6.Pekiii.

7.Zor soru..Ama karalayalım bişeyler..

tekil hayaller kurmam..Ne bileyim hiç denemedim..Denesem de;seri katil olsam nasıl bir yol izlerdim,intihar etsem nasıl ederdim gibi olmayacak şeyleri düşünürüm.

Sıcak suyla duş alırım ama ne sıcak.Benim duş aldığım suya el değdiremezler.Neden böyle bilmiyorum.

Utandığımda,yorulduğumda,üzüldüğümde hemen yüzüm kızarır.Domates gibi..

Denizi çok severim ama ne kadar sıcak olursa olsun,kaynar olmadığı için giremem

Ellerimin üzerinde yürümeyi seviyorum.Bazen ışıkları ellerimin üzerinde,ayaklarımla kapatıyorum.bu hoş bir şey bana göre.

Başka yok yahu..Düşündüm ama bu kadar..

9.9.09

Kargaşa


Yaşamayı sevmek;
İyimser olmakla mı,
korkarak değil de cesurca tutunmakla mı,
durumları zıtlıklarıyla kabullenmekle mi,
ölümü düşünmekle mi,
'vardır bunda da bir hayır'deyip sineye çekmekle mi,
kaybettiklerini kazanmak için çabalamakla mı,
gülerek mi,
umursamayarakla mı,
hiç ölmeyecek gibi yaşamakla mı,
yoksa pişmanlıkların yakasını bırakmakla mı,
Mümkündür?

7.9.09

tatsızlık

Bu günlerde bulanığım..herkesten,herşeyden kurtulmak ister bir hâl..nereye gitsem aynı sorular,her ortam aynı telaşla boğuyor..

geçimsizim..soğuk,gülümsemeyen,anlamayan,anlatmayan..

Yazmak bile istemiyorum..öyle bir hâl..

Ve bir de uykusuz..

4.9.09

Paranoya

Üşüyorum.Kat kat örtünüyorum.Tek yastıkla nefessiz kalıyorum..Başımı genelde yüksekte hissetmek istiyorum.Gözlerimi tavana dikiyorum.Tavandaki kareyi gözlerimle takip ediyorum,ediyorum,ediyorum,ediyorum..Bir nokta hâline geldiğinde gözlerimi yumuyorum.Eğer oraya bakarsam tavan üzaerime çökecekmiş gibi geliyor..Kendime hakim olamıyorum,bakasım geliyor..Kalkıyorum pencereyi açıyorum,pencereyi açınca istediğim gibi gözleyebiliyorum tavanı.Ama üşüyorum!Pencereyi kapatıp,odanın kapısını açıyorum..İçeri ışık ve ses giriyor.Işıkta uyuyamam ki!Bütün bedenimi örtüyorum,bu sefer de nefessiz kalıyorum.

Sonuç;UYUYAMIYORUM!!

3.9.09

Umut;bir insanı öldürebilir!

Umud etmek..Yaşamak için,sevmek için,tutunabilmak için,kazanmak için,sevilmek için.Kimi zaman umutsuzluktur insanı ölüme sürükleyen,çoğu zaman da bir umuttur yaşatan insanı!..Hiçbir şeyi olmayan insanın bile umudu vardır.Cömert bir duygudur.Herkes kolayca edinebilir.Şartsız..Kendinden başka kimsesi olmayanın kendiyle kavga etmekten kimseye fırsat kalmamış bir kimsenin;(mesela benim gibi)tek dostudur..Kim bilir..

Bu konuyu yazmamın nedeni dün izlediğim bir film.Esaretin bedeli.İlk kez izlemedim ama unutmuşum diyebilecek kadar önce izlemişim.Ben de bir takıntı var ki adı takıntı mı olur bilmiyorum,filmlerdeki sözler,şarkılar,kareler beynimde kendi hayatımdan ya da tercihlerimden,düşüncelerimden kesitler bulup onları düşündürüyor bana.Çoğu kez bir filmi birden fazla izleme nedenimdir bu.

Umud etmenin filmiydi Esaretin bedeli.Umut ve zeka.Umud etmek iyidir dendi..

Ama bir düşünün..Hiç gerçekleşemeyecek bir umudun peşinden koşmak zarar mıdır yarar mı?Beklenen günler zamanın akıp gitmesine rağmen ulaşılmaz kalıyorsa?

Acaba benim umutlarım da öldüren türden mi?

Ya yaşamak için uğraşırsın ya da ölüp gitmekle..Buda filmdeki bir diğer müthiş söz.

Hangisi için? diye sordum kendime.Karamsar bakışım ve hayatımdaki yersizlikler ölüp gitmekle uğraştığıma bir cevap..Hâla bir umudumun olması da yaşamak için uğraştığıma verdiğim cevap..Bunları çoğaltırsam biliyorum ki sonu hüsran olan bir sonuç çıkar bu yüzden derinlerime inenem şimdilik, vurgun yememem lazım..

Senelerdir umud ediyorum,tek bir şey için.Hiç bir kıpırtı yok.Acaba öldürmeli miyim? Söküp atmalı mıyım?Ya da söylemekten kaçındığım söz; vazgeçmeli miyim?

Bu düşünceleri bırakmalıyım,tek bildiğim bu.Düşünmek bana daha da fazla zarar veriyor.Bu kadar iç hesaplaşma yeter..

-hâla uzak-

Not;Filmi izlemem için hatırlatan akıl adaşım Esperanza ya sonsuz teşekkürler..

2.9.09

İhtiyacım Var!


Birazcık,sadece birazcık;

Bu resimdeki gibi olmaya.

evimden uzakta

-ne önemi var-

1.9.09

yardım eli



evimden uzakta

01.09.09