11.11.11

sahipsiz kelimelerle cümleler kurdum.

Yine nasıl başlacağımı bilemediğim bir yazıyı okuyorsun.
onca zaman geçti,ben hâla nasıl başlayacağımı bilemiyorum.İlk cümlemi getiremiyorum,bazen sırf başlayamadım diye yazmıyorum,bırakıyorum.
Ne de güzel bir giriş oldu!!
Aslında hep böyle oluyor da bu sefer silmiyorum yayımlıyorum.

duygusallığım üzerimde son zamanlarda.
hissettiklerim kelimeleri aşıyor.
iki tarafım da eşit,hiçbir şekilde ağır basmıyor..
mesela özlüyorum,
aynı şiddetle de kızıyorum.

bir de zaman çok çabuk geçiyor.
aslında fark edemiyorum.sadece dikkat ettiğimde anlıyorum ki gerçekten de sinsice geçiyor zaman.
hissettirmeden.

sevdiklerime uzak olmaya dayanamıyorum.yani o orda nefes alıyor,ben burda!
çok alakasız.
bu değil,böyle olmamalı.

bir taraftan da büyüyorum ya hani,o da var.
20'ye geldiğimde milat kabul edeceğim :D artık bitti büyüme evresi misali.
öyle olmasa da,öyle olduracağım ben!

ne saçmaladım ama böyle bölük pörçük..
olsun bu yüzden seviyorum yazmayı.
bir hafta sonra bunu okuyup kendime ne teşhisi koyarım acaba :D
kendimi analiz etmeyi,sonuçlandırmayı seviyorun,hoşuma gidiyor.

çok keyifsiz,belki de kendimi anlatamadığım ilk yazım :D
tarih bunu not düşsün.

p.s;bunu telafi edeceğim. :)