11.11.11

sahipsiz kelimelerle cümleler kurdum.

Yine nasıl başlacağımı bilemediğim bir yazıyı okuyorsun.
onca zaman geçti,ben hâla nasıl başlayacağımı bilemiyorum.İlk cümlemi getiremiyorum,bazen sırf başlayamadım diye yazmıyorum,bırakıyorum.
Ne de güzel bir giriş oldu!!
Aslında hep böyle oluyor da bu sefer silmiyorum yayımlıyorum.

duygusallığım üzerimde son zamanlarda.
hissettiklerim kelimeleri aşıyor.
iki tarafım da eşit,hiçbir şekilde ağır basmıyor..
mesela özlüyorum,
aynı şiddetle de kızıyorum.

bir de zaman çok çabuk geçiyor.
aslında fark edemiyorum.sadece dikkat ettiğimde anlıyorum ki gerçekten de sinsice geçiyor zaman.
hissettirmeden.

sevdiklerime uzak olmaya dayanamıyorum.yani o orda nefes alıyor,ben burda!
çok alakasız.
bu değil,böyle olmamalı.

bir taraftan da büyüyorum ya hani,o da var.
20'ye geldiğimde milat kabul edeceğim :D artık bitti büyüme evresi misali.
öyle olmasa da,öyle olduracağım ben!

ne saçmaladım ama böyle bölük pörçük..
olsun bu yüzden seviyorum yazmayı.
bir hafta sonra bunu okuyup kendime ne teşhisi koyarım acaba :D
kendimi analiz etmeyi,sonuçlandırmayı seviyorun,hoşuma gidiyor.

çok keyifsiz,belki de kendimi anlatamadığım ilk yazım :D
tarih bunu not düşsün.

p.s;bunu telafi edeceğim. :)

30.10.11

ben aslında buraya çok şey yazdım.

okuyabiliyor musun?

24.10.11

Sana da Oluyor mu?



Merhaba,benim adım gözyaşı.
Akacağım yeri bilmiyorum.Durduramıyorum kendimi.Yanaklardan değil ciğerlerden geçmek istiyorum.
Yüreğe su serpmekken amacım acıyı dindiremediğimi görüyorum.

Bir parçanın kopup gitmesinin acısı nasıl diner?
Kaybetmenin acısı nasıl diner?
Yolunu dualarla gözettiğinin dönmeyeceğini bilmenin acısı diner?
Bilmenin acısı nasıl diner?
Sonunun olmayacağını bilmenin acısı nasıl diner?
Sen hiç kaybettin mi?

Sen?!
Canın yandı mı ?
Geceleri gözlerine mermiler yağdı mı?
Gündüz kâbusların oldu mu hiç ? 
Birkaç ucu yanık cümleyle başın sağ oldu mu?

Sahi sana da oluyor mu böyle?

Merhaba,benim adım öfke.
İstemediğin kadar gürültülüyüm.Herkese yetecek kadar fazla,ulaşılması en kolayım.
Milyonlarca kişiden gelir geçerim.
Ama illeti olduğum 24'lükler var.24 kişi,24 bin kişi.

Sen?!
İçin için öfkeni kustun mu hiç damarlarına?
Sesinin çıkmadığı oldu mu?
Sesin kaçtı mı hiç içine?
Dünyanın tüm güzelliği bir anda gözünde kara bir buluta döndü mü?
Sen hiç renklerini kaybettin mi?
İnancını,amacını kaybettin mi?
Gözlerin çürüdü mü ağlamaktan?

Sahi sana da oluyor mu böyle?

Merhaba,benim adım ölüm.
Söylenecek pek bir şey yok hakkımda.
.İçine girdiğim her cümleyi yüklemsiz bırakırım,binlerce öznem var.

Sen..
Senin hiç baban öldü mü?
Kardeşin?
Sevgilin?
Eşin?

Ve sana sadece "vatan sağolsun" dediler mi?
Sesini kıstılar mı?
Bütün sorumluluğu bir cümlenin arkasına yıkıp kaçtılar mı hiç?

Sahi sana da oldu mu böyle?

Geçirdiğimiz bu kanlı günlerde elimden bir şey gelmediğinden dilime dolanan "başımız sağ olsun"u da eklemeden edemeyeceğim.
Tezatlık bu ya,ülkemizin vazgeçilmezi.
Merhabayla başladım her satır başına,oysa merhaba benden zarar gelmez demekti.

yaraların dinmesi dileğiyle..

Görsel;Merve Kurnaz.

10.10.11

klişeler

hayat nasıl da güzel.
anlık değil genelleyerek kuruyorum bu cümleyi.
hepimizin hayatı ayrı ayrı güzel.
bazıları muhteşem hatta.
bunu anladım ben.
bir şeyi anlamak için düşünmek gerekmiyor her zaman.
bazen sadece görmen gerekiyor.
düşünülmeyecek kadar karmaşık olabiliyor çünkü
ve aynı zamanda görülmeye değer.
 ...
şööööyle bir iç muhasebe yaptığımda gördüm ben bunu.
başıma gelen tüm kötülükler bir bir geçiyor zihnimden.
daha 5 yaşında bir çocukken inmiş yüzüme tokat gibi bir ayrılık mesela..
8 yaşında iftira.
15 yaşında yargısız infaz.
17 yaşında ihanet,kandırılma..
tüm detaylarıyla düşündüm,hiç kaçmadım.
acıttım canımı.
sonra tam sıkıldım düşünmekten tam boşveriyordum ki gördüm.
 ...
tüm bunlar aslında hayatımın dönemeçlerini oluşturdu.
değiştirdi beni.
ben fark etmeden değişti tüm yollarım.
e zaten yol değiştirme yaşında değilim,değildim.
5 yaşındaki kaybım,beni daha iyi bir hayatın kıyısına bıraktı.
daha büyük sevgi,daha büyük anlayış getirdi bana.yani getirmiş,anladım.
uğradığım iftiradır odur budur beni daha aksi,hursuz,huzursuz ama güçlü yapmış.
ilk hayal kırıklığım beni olgunlaştırmış.
ego mego bırakmamış bende.
çıtalarımı,hayallerimi değiştirmiş...
daha büyük hayaller,daha büyük hedefler... 

neye olmadı diye ağladıysam şimdi iyi ki diyorum iyi ki...

ve eminim hepimizin gözlerinden akan yaş bizi daha büyük acılardan korumayı hedefliyor.
küçük yolları tıkayıp bizi hayal kırıklığına uğratıyor çabamız ama hepsinin,hepsinin "daha"sı bizi bekliyor.

kötü insanlar hariç :) onlarınkini hayattan saymıyoruz. 

saygılar,sevgiler efem.. 

26.9.11

ayrılık

Takılı kaldıklarıma,kalbimde doldurulamayacak yeri olanlara,ilk gerçek aşkıma,deli gibi eğlendiğim mekanlarına,bazen aceleyle bazen güle oynaya yürüdüğüm sokaklarına,evime,yıllarımı verdiğim liseme ve sana Zonguldak..veda ettim.ama sen de biliyorsun bir ayrılık değildi,ben de biliyordum daha bir çok kez gidip dönecektim sana.Neden buruk oldu peki?

Ne garip,aylarca senden uzaklaşayım diye çalıştım,taviz vermeden çalıştım,emek verdim ve senden gitmeye geldiğinde sıra kırıldım.Sen değilsin beni kıran,beni burkan,hafif üzen,kalbime dokunan.Sadece tüm hikayelerimle ortak olan bir tek sensin diye sana yazıyorum.Sen de bıraktım çoğunu..nokta koymadım bazılarına,bitirmedim de.sadece bırakıp gittim.

Ah bu vedalar..

Ağlamayacaktım.Ağlamamalıydım da.Belki anneme,bir taneme kıyamadım onunla bütünleştim..sonuçta onu da bırakıp gidiyordum ya görünende.Hani öyle bir el sallamaları sevdiklerimin..
Hayatımın ilk ayrımı..tabiki böyle duygusal olacak..ne bekliyordum ki..
Şimdi yeni bir hayat kollarını açmış bana,diğeri el sallarken..veda ederken biri diğeri hoş geldin diyor..
Sevdiklerime veda ederken orda,burda da sevdiklerimle kucaklaşıyorum,kavuşuyorum.
Bu hep böyle tamamlayacak kendini,bi yerden düşerken diğer yandan tutacak hayat.
Kendime,tecrübelerime,zevklerime,tarzıma,karakterime güveniyorum.

Ve sen rüya şehir.. 
Beni öyle  mutlu et istiyorum ki hiçbir şeyden pişmanlık duymayayım,mutluluklarım hepsinden güçlü olsun.
İstemekle olmaz.
Sana da güvenilmez biliyorum.
En iyisi sana söz vereyim ben,ya da bir meydan okuma. :)

Öyle mutlu olacağım öyle güzel günlerim,başarılarım olacak ki sen bile beni kıskanacaksın.


Z.Ç İÇİN.

14.9.11

nasılııım nasılııım

çok merak ediyorum bilinçaltımı.farkında olmadan içimde tuttuklarımı.he nerden çıktı şimdi bu diye sorarsan hemen açıklayayım.
rüyalarımdan.çeşit çeşit,desen desen,olur olmaz (ki daha da betimlenebilir) rüyalar görüyorum.uyanınca ne akala şimdi,onunla o yanyana görülür mü ixiiiir git allah aşkına dedirten cinsten.
takıntılı olduğumu bilirsin,evet şimdi de bunlara taktım kafamı.deli miyim neyim,gezerken,yürürken,denizi izlerken,sıra beklerken uçuyorum..teeey başka dünyalara...
ayakta uyumak tamam da rüya görmek ne olacak ? :)
kendimi kontrol edemiyorum,söz ağzımdan çıkıyooooor,hooop yanlış kişi duyuyor!of ne sinir bozucu.

Zehra'yı özledim ben.lise son sınıfta keşfettiğim hazinem var ya hani,o!
buluşucaz ama üniversite şeysi girdi araya.ayarlandık yine de yarın öbür gün yanyana,dipdibeyiz! :)

sonraaacııma,hayatımdan insanlar eksiliyor desem? böyle bi hafifliyorum bi hafifliyorum ki sorma ! :D 
ne boşa harcamışım zamanımı,acıyorum ..sonra bi 'amaaan' çekiyorum.
sonra sen böyle değildin muhabbetine giriyorum kendimle.
sonra ama değişeceğini biliyordun diyorum.
sonra iyi yönde değiş kızım,bu ne diyorum.
sonra seni çekemicem deyip susuyorum.
nasılım?! 

neyse ya en kötü günümüz böyle olsun,şerefe!

30.8.11

VEDA

Vakti geldiği için gitmek diye tanımlıyorum ben bu buruk kelimeyi.
Kimse isteyerek gitmez,bırakmaz,üzmez sanıyorum kendimce.
Yaşadığınız şehre veda etmek belki de bir insanı uğurlamaktan zor gelir bazen hayatınızdan..
Onca anı,her köşe başında,her sokağında...
Gökyüzünün başka mavi,havasının başka olduğu,anlam'landırdığınız şehirden kopmak zor-muş.
Hiç aklıma gelmezdi,gideceğim diye üzülüleceğim..
Kurtuluyorum sanıyorsunuz ama aslında yokluğunda ne büyük bir yer boş kalıyor bilmiyorsunuz. 
Gidiyorsunuz,anlıyorsunuz..
Hep kaybettiğimde mi anlayacağım ben değeri,kıymeti...ne sinir bozucu durum.
her neyse..gitmek kazanmak değildir,kaybetmek de..
gitmek gitmektir işte,hepsi bu! :)   
Bu son olsun,bu son!


25.8.11

iyi kaçışlar

senden bahsetmek istiyorum.
senden,sen sandığım kişiden,olmak istediğinden...
üzerinde durmak,kafa yormak istiyorum sana...
konuştukça,hatıladıkça,andıkça düşüyorsun gönülden.
anlam kattıkça eğiliyor mantığın,yok oluyorsun,hiç oluyorsun.
saygı görmeyi bilmeli insan kendisinden,en çok kendiyle beraber çünkü.
bedenini bir oraya bir buraya hoyratça taşıyorsun,kendini kaçırıyorsun.
her seferinde yeni sanıp aynı sona yakalanıyorsun.
iyi sandığın her şey ellerinden kayıp gidiyor..
çünkü sen onları insanlardan çalıyorsun,iyi değilsin ve iyi insanları yaralıyorsun...
uymuyor sana kimsenin saflığı,hiçbirinin mutluluğunu benimsemeyemiyor için..
parçalanmışsın.
sen seni analatan şarkılarda bulabiliyorsun kendini,soyutsun!
bir gün gelecek,şu an sahip olduklarını kaybedecek ve bir zamanlar elde ettiklerini hayal bile edemeyeceksin...
çaresiz kalacak,ve yine gideceksin..
kimse seni göremeyecek,senin gibi insanları bulacaksın geçtiğin yolları uzaktan izleyeceksin.yaşadıklarına inanmayacaklar..yaşadığına(!) inanmayacak!
yaşlanacaksın!! 
ölüp gittiğinde en fazla bir kaç ay yasını tutan bile olmayacak...
işte o zaman sana hissetme duygusu verilecek sen de hissedeceksin ve asıl o zaman pişman olacaksın.



18.8.11

AYNI DÜNYALARIN İNSANLARI


Kaç çeşit renk,kaç farklı koku,kaç değişik insan,kaç farklı ruh hâli var.
Herkesin bir anlama,anlaşılma çabası içinde olması farklılıktan sanırım.
Bi de ben varım,aa ben de burdayım tavrı.
Birbirimizle oluşumuz,duruşumuz,bakışımız bizi dar bir yola sokuyor aslında.
'beni anla' bakışlarını ulaştırmak istediklerimiz,aslını,içinizi,aklınızı okumasını beklediklerimiz..
Farklı düşünce bile yok aslında.
Durumlar,duygular,olaylar.. hepsi bir yerde sabit ve biz onlara uğruyoruz,onlardan geçiyoruz.
Aynı acıları çekiyoruz.
Aynı mutluluklarla gülümsüyoruz.
Aynı duygularla içimiz sızlıyor.
Hepsi aynı..
Başımızdan geçenler,sarsıntılarımız,hayatımızın insanları farklı da olsa bi noktada hepsi eşdeğer.Hiç kimse bunu bir tek ben yaşadım diyemez.Yavaş yavaş kategorize ediliyoruz.Bunları tadanlar,bunlardan olanlar,şunu sevenler,ondan vazgeçenler...
Aşık oluyoruz mesela.
midende kelebekler uçuşuyor,dünyadaki herkesten vazgeçiyorsun,özlüyorsun,yakınında olmak için çabalıyorsun,gülüyosun anlamsızca,affediyorsun en çok o'nu affediyosun,görmüyorsun,inanıyorsun..
Böyleeee geçiyor günler.
Hepimiz aynı duygudan besleniyoruz. 
Son'larımız da en az başlangıçlarımız kadar benzer oluyor.
Sonra toplanıp,bölünüyoruz.
Yeni yollara,yeni hayatlara girişiyoruz.
Sürekli aynı'sı olduklarımızla yürüyoruz.
Meslek-daş,arka-daş..

Bunları düşünüyorum son günlerde.Aynılığımızı.Buna rağmen farklı olma çabamızı..
Çok daha güzel ifade edebilirdim ama elim gitmedi,tıkandım resmen.
Yazamıyorum bu aralar,tutuklandım.
Kafamda çok daha büyük bşr hikayesi var Aynı dünyanların insnalarının.
Ama şimdilik bununla idare edin,biliyorum anlıyorsununz beni blog-daşlarım :)  

3.8.11

GİT AMA KAL

Bu sefer iki kişi değil çok kişiydiler.
  
Konuşmak için birbirlerinin sırasını almak için yarışmıyor,susuyorlardı.
Kadın başladı,yine dayanamadı,yine ilk oldu..

Git deme bana,bekle de,ölene kadar bekle de,görüşmeyelim,görme beni,hatta bu son görüşün olsun de ama git deme.Hak etmiyoruz çünkü.Sevgimiz hak etmiyor.Seni hissedebiliyorum.Gözlerime bakamıyorsun bile.
Yorgunluğunu görüyorum.Anlamak istiyorum seni.Yakın olmak,seninle yorulmak istiyorum.Dönmek istemiyorum.Kolaya kaçmak değil zoru görmek seninle...
Unutmayacağız.Git desen de gidilmez.Gitsem de gidilmez bazen.
Biliyorsun..
Ben de biliyorum.
Sen susarken bu kadar konuşmak içimi acıtıyor.
Dedi ve sustu kadın..

Sen benim bağımlılığımsın.Varlığımsın.Uzaklıklar korkutuyor beni,kaybetmeyi bilir misin?
Sen seni kaybetmenin ne demek olduğunu bilebilir misin?
Ağır..O kadar ağır ki..
Sana git diyorum çünkü sana gülmek yakışıyor.
Sana git  diyorum çünkü sen mutlu olmayı hak ediyorsun.
Sana git diyorum çünkü sen benden fazlasındasın.
Git ama kalacağını bilerek git.
Ben seni tüm kalbimle sevdim,miladım oldum.
Senden sonra da ayakta kalırım biliyorum sen de biliyosun,eksik de olsam,kalırım..
Çok seviyorum seni,kendimden bile çok seviyorum.
Bu yüzden git.
Unut demiyorum zaten sana  ben unutmayacağım çünkü.
Daha anlatmak isteyip anlatamadığım neler var,sana neleri susuyorum bir bilsen..
Evet susuyorum sana,delicesine konuşmak isterken.

Demek istedi ama konuşamadı adam!sadece baktı yüzüne,gözlerine değil yüzüne!

Bu sefer iki kişi değil,çok kişiydiler.

Kimse konuş(a)madı ama aralarında en çok aşk'ın gözleri dolu doluydu. 

..bugünlerde böyleyim..

karışığım.

öyle boş boş hayaller kurmaya başladım yine,boş dediğime bakma doldurmaya kalksan dolmayacak kadar boş onlar (: 

İçim pır pır edip duruyo,yeni bir hayatın kıyısındayım ya hani,heycanlanıyorum sanırım :)

Her cümlemin sonuna gülücük koyasım geliyor,sen düşün artık :) 

duygulaaar ah duygulaaar..

insanın her şey kafasında bitiyor doğru,orda başlamasa da orda bitiyor :)

şiirler okuyorum mesela her gün her gün..
  
ilk şarkımı yazmak üzereyim :)

bu arada yazmayı unutuyorum galiba yine :D

Ne şaçma bi yazı oldu bu böyle :S

İdare edin işte beni,olsun,e buraya kadar okuduysanızda bi tebessüm edin geçin :) 

30.7.11

BEN ARTIK 18'İM.. (:

Nasıl oluyoooor vakit bir türlü geçmezken yıllar hayatlar geçiyooor ??

Geçiyor valla,vakit geçmiyor diye mızmızlandım,hayat bi öyle kötü ama böyle de güzel diye arafta kaldım,çok ağladım,çok güldüm,üzüldüm,kandırıldım,kandım!:)
Öyle de bi yazıyorum ki sanki yolun yarısına geldim :D
Ahh kendimi nasıl hissediyorsam öyle yazıyorum ama,en güzeli yazmak,geleceğe tebessüm edilecek cümleler bırakmak..Aldığım en doğru karar yazmak sanırım:)
Dediler ya 'Kalbinde nasılsa öyledir ötesi yok!'
Yok doğru..
Öğrendim,az çok yarım yarım öğrendim.(:
İnsanlar kötü belki ama hayatın payı büyük bunda,öğrendim!
Her duyduğuna inanmak güvenmek değil saflık,öğrendim!
Bir kişi yüzünden saflık bırakılmamalı,öğrendim!
Masumiyet kaybedilen değil kazanılan bir şey,öğrendim!
Her ne kadar anlamaya çalışsa da,kimse kimseyi anlamaz,öğrendim!
Aşk güzel bir duygu,küsmemeli,öğrendim!
Özlemek güzel ama zormuş,öğrendim!
Dostluklar altın değerindeymiş,anladım!! 
Anın kıymetini bilmeli..aldığın her nefes son nefesin olma ihtimalini taşırmış,anladım!!
 Bazen ne yaparsan yap,olmuyor bazen,anladım!!
Değer verdiğin insanlar olmalı,değer verilen olmalıymışsın,anladım!!
Gitmek değil zor olan kalıp taşın altına elini koymakmış,anladım!!
Nefret gibi çirkin duygularla içini kirletmemeliymiş insan,anladım!!
Ne yaşatırsan bir gün onu yaşıyorsun,'ah' tutarmış,anladım!!
İnsan bazen düşebileceği son noktaya kadar düşebilirmiş,anladım!!
Kaderinde varsa,yaşarmışsın,çabalamak bazen anlamsızmış,anladım!!
Böyleee böylee öğrendim,anladım,gördüm,affettim,affettiğim için kendimi affettim bazen.. :)
Yine de kalbim kocaman herkesi çok sevebilirim,büyük bir kalp taşıyorum,sevmek istiyorum ki seviyorum da :))
Yaşanacak güzellikler her zaman var..Hayat kötüyse eğer sen yaşamayı bilmiyorsundur,onurlu bir hayat yaşamak istiyorum..güzel seneler geçirmek..geriye dönüp baktığımda ikinci bir defa kendimle gurur duymak..
Akışına bırakmak değil de birlikte akmak..Ezmeden ezilmeden..mutlu olarak,mutlu ederek..
Çok şükür ki vicdanım rahat,geceleri şuçluluk duyarak uyumuyorum,bazı hatalarım var,hatta belki de çok hatam oldu..olsun,onlar da benim(!) hatalarım.. :)
Yorulmadım :)
Uzuuunca bir yazı yazmak isterdim ama bugün eğlenmeliyim :P :) 
Son olarak
HAYATIMA GİREN HERKESE,
HER ŞEYE 
TEŞEKKÜRLER 
:) 

14.7.11

Rina

Gitmek cesaret ister ufaklık!
gideceğin yer neresi olursa olsun sevdiklerinle arana mesafe girince varış yerinin hiçbir anlamı kalmaz.
Vedalaşmak da zor iştir biliyor musun?
Oturursun limanın kıçına, bakarsın sevdiklerine gittikçe ufalırlar ufalırlar kaybolurlar gözden, o zaman anlarsın işte;
vedalaşmak asıl kalana değil gidene koyar.
100 defa söyledim sana hüzünlü değilim, mizacım böyle.
Bak şarabımla beraberim.
Çocukluğumdan beri hayaller kuruyorum
Şarabımdan Ayrılmadan hemde.
Ben şarabımdan Ayrılmıyorum.
O da bana bunca gidene rağmen hala hayal kurdurtmaya devam ediyor.
Ne olmuş yani büyük adam olamadıksa?
Hayallerimizi satmadık ya ?


hâlâhayallerimvar:) 

5.7.11

Tazeoğlu'ndan

Benden kentlerce ve sayfalarca uzaktın
senden kaç aşk ve kaç yaş küçüktüm!
sende olmayanların toplamıydı hayatım ve bana bulaşmayanlarla örülüydü yaşamın!
sıfatına yeni dediğim her duygu sende eski bir yaranın adıydı.
Ben aşk kanamalı gecelerde öleceğim korkusuyla yaşarken,sen her yaralanmada sabra durmayı başaracak kadar iyi biliyordun merhemini ya da kendini iyileştirmeyi!

1.7.11

Hayatı Mahvetmenin İncelikleri -1-

Evet bugün ve bundan sonraki birkaç günümüzün konusu sayın okuyucu 'bir hayat itinayla nasıl mahvedilir?' benim gözümden tüm ayrıntılarıyla okuyabilirsiniz.Yok olduğum dönemide içinde bulunduran zamandan kesitler malzemem.Ben ve etrafımdaki insanlardan bazılarının normal olan hayatlarını nasıl yaşanılması zor bir hâle dönüştürdüklerini görelim beraber.
Benimle başlayalım :)

İnsanın en büyük hatalarından biri kendini tanımadan bir başkasını tanımaya çalışmasıdır bence.
Hataya sürükler,üzer hatta ağlatır çok ağlatır.
Elindekileri bilmeden yanındakileri tanımadan bir yola girmek mantıksız(mış).
Saf'ım.E yani doğal olarak saftım.Çocuktum çünkü ha şimdi değil miyim elbette ki hayır çocuğum hâla ve uzun yıllar çocuk kalıcam:)
Çocuklar napar? 
Koşulsuz inanır.,inanır ve inanırlar her söze. 
Ama insanın söylenen her şeye inanması,mantığını düşünmemesi,mutlak güvenmesi ne hoş!
Ve ne acı!
Ve ne hazin!

Hayatınızdaki herşey normalse eğer,mesela hazırlandığınız bir sınavınız bir aileniz,okulunuz,çevreniz varsa ne bileyim siz de herkes gibiyseniz.. bi hayat istersiniz farklı,bi insan belki sizi normallikten ayıracak.
Çok normal değil mi bu istek? 

Sonra kendinize sıkıcı gelirsiniz.Başlarsınız keşfe.Dışarıyı,insanları,siyaseti,sporu,dünyayı tartışırsınız,nafile..
Birileri gelir bu boşlukta sizi bir çukura iter,siz düşerken bile fark etmezsiniz ne olduğunu ne bittiğini.İnanmaya devam edersiniz değişime,yeniliğe,kurtuluşa belki kim bilebilir..

Karanlığa gözünüz alışmaya başlayınca yürürsünüz.Çarparsınız oraya buraya.Ve işte o zaman suçlamaya başlarsınız..Hâlinizi,durumuzu her seferinde duyduğunuz acıyı başkalarına mâl edersiniz.Onlar da size acımtrak gözlerle bakarlar.Konuşmazlar bazen bilirler çünkü canı yanan siz kimseyi duymazsınız kendi çığlığınızdan.

Tüm bunlar olurken işte amacınıza ulaşırsınız.
Artık hiç bir şey normal değildir hayatınızda.
Ne hazırlanacağınız bir sınav vardır,
Ne eski çevreniz, 
Ne okulunuz..

Kalanlar ;

Nefret,
Öfke,
Suçluluk 
Ve bir aşk acısının toplamı kadardır.

Yeni dünyanıza alışın ve normale dönmek için dua edin çünkü sandığınızdan daha çaresizsiniz.

Bugünlük bu kadar yeter mi okuyucu ? Yarın başka bir hayat'la karşınızda olacağım. 

Kendinize iyi davranın ve normal kalın! :) 

30.6.11

Yenilik Lazım.


" Dün geçmiş ola,onunla gitti gider dünkü sözün.

Her yepyeni gün için bir taze söz bulmak ne güzel. "

Merhaba :)) 

18.3.11

Git'me'n..

içimden geçenleri söyleyebilsem sana..
gerçeklerden bahsedebilsem..
korkularımla yüzleşsen mesela,yine böyle sever miydin beni?
korkar gider miydin yoksa sen de?
geçmişim her daim önümde yürüyen gölgem..
kaçamıyorum,saklanamıyorum,çaresizim..
sahi bilsen ne kadar çaresiz olduğumu,ne kadar güçsüz durduğumu hayata karşı, yine böyle hayran olur muydun bana?
yoksa sen de gider miydin?
yalnızlıktan boğulduğumu anlatsam sana uzun uzun..
kendimle başbaşa kaldığımda kendimden korktuğumu itiraf etsem;
yine böyle durur muydun yanımda cesurca?
yoksa sen de mi giderdin?
Gitmelere alışkın olan kalbimi açsam sana,yaralarımı görsen,canımın ne kadar yandığını hissetsen..
...
sana aslında ne kadar ihtiyacım olduğunu anlamazdın..
Gitme'nin beni ne denli tüketeceğine inanmazdın.. 
Yoksa sen de gider miydin?!

21.2.11

-

Uzaksın.
Keşke bu kadar yakınken ulaşılmaz olmasaydın bana.
Özlemek tatlıdır belki,bağlar diyorsun ya bizi birbirimize,
İnanmak istiyorum delicesine..her cümlene koşulsuzca inanmak istiyorum.
Ama olmuyor..
Biliyorum ben,bu özlemlerin sonu kötü.
Bağlamıyor,alıyor uzaklara götürüyor seni.

18.2.11

Yoruldum.

Saatin hangi köşesinden başlasam da zamanda yuvarlanmasam!?

4.2.11

her şey olduğu kalsın istiyorum.Hep uzak kal mesela sen.Hep bir adım önde ol.Ulaşılmayan sen ol.İmkansız diye sana seslensinler..
Her gün beklentiler içinde olmak yanlış belki.Sürekli denemek hata.
Yorgunluğunu bırakıyorsun sen sadece bana.Sevgi değil okuduğum gözlerinden..
Zihninin tüm karmaşası içinde boğuluyorsun.Varmak istediğin bi yer yok senin.
Kimsesizsin.
... Seni anlatmaya cümlelerim,anlamaya aklım,sevmeye de kalbim yetmez..
Her şey olduğu gibi;dilediğin umduğun ve benim istemediğim gibi;yarım kalsın.

27.1.11

sorular vardı cevaplarından korkulan

Nasıl olur da insan; 
Başka bir hayatın yörüngesine geçmeye çalışır? 
İstenmediğini bildiği bi vücutta can bulmayı umut eder?
Yıpranmayı göze alır bi o kadar da kendinden taviz vererek,kendini boşverir!?