Geri döneceklerini aslında hep yanında olup boş bir anını gözlediklerini anlamalıydı ixir..hem uzun zaman olmamışmıydı?Ziyaret vakti çoktan gelmişti.
Anlamıyorum!!Pes etmiş olamama rağmen,hala benimle uğraşmalarını anlamıyorum!!
On yıl sonraki halini görebiliyordu ixir..on yıl önceki haline,merhametli bir anne gibi acıyan,on yıl sonraki hali..bütün bunların zamanın külahında diplerde kaldıkça,ezilip kaybolacağını bilmesine rağmen,'şu an'a hükmedemiyordu işte..
Duygularım kabuk bağlamışsa neden hala canım yanıyor?Acı'da bir duygu değil mi?!
İlk adımların ne kadar tehlikeli olduğundan da haberi vardı.Başlamalıydı artık!
Korkmamalı,beklememeli,adım atmak bir yana koşmalıydı artık..!
Gerçekle yanılsamayı ayırt etmek çoğu zaman hatta her zaman zor gelirken;bu hayaller de nereden çıktı şimdi?
Değersizim!Kendimi böyle hissettiğim için değil,hemen tipik kuruntular gibi düşünme..Değersiz olduğun için değersizim!Hissettiğimden değil,hissettirildiği için!..
Hep bu olmuyor uydu zaten?Süregelen bir hayata tutunma çabası.Oysa bu ağacın dalları bile yok!
Sesler!!!!Beni delirtiyor!!!
Oyun gibi..Bir başı var,ama sonu kayıp.Bir sonun peşine mi çekilyorsun ixir..?Belki de itiliyorsun,kim bilir?..
Dünlerin yakamı bırakmasını,seslerin susmasını umud ediyorum.Artık oyunların bitmesini belkiyorum..
On sene sonraya gitmeye bile gerek yok!Bir ay sonraki halin bile sana acıyabilir.!!Acizsin..Lanet olası düşüncelere beynini açmaktan başka yaptığın bir şey yok mesela..Aynı çukurlara düşüp aynı gözyaşlarını döküyorsun..Bu sadece uzanıp alabileceğin bir oyun mu sanıyorsun?
Tutup kopartacaksın!!
Yine mi başa döndük ne?...
4 yorum:
bu haller!!hepimizi yoran bu haller..ama sana değer verenler de var İxir'im ben mesela..o yüzden böyle düşünme:)
hem çok da severim seni!
çok hem de!
her insan değerlidir ama önce kendi içinde. sen kendine hak ettiğin değeri veriyorsan bir başkasının seni olmadığın halde öyle değersiz hissettirmesinin de bir anlamı kalmaz. o bir başkası kendi değersizliğine değer biçme çabalarını senn üzerinde erittikten sonra yok olur gider. bırak yok olup gitsin...çünkü arada bir unutsan da kendi içinde sen bu gerçeği, kimsenin değiştiremeyeceği üzere SEN DEĞERLİSİN...
ha bir de çok sevdiğim bir söz vardır adil salih'ten;
"haklı olduğun zamanlarda haksızmış gibi davran demiyorum sana. haklı olmanın önemi yokmuş gibi davran. ve haksız olanları kendilerine mahkum et. kendine değil."
gerçek hayat, işte o hayatın ta kendisidir.
insan hayatın o çirkin, mide bulandırıcı yönüyle bir kez tanışsın, (aslında gerçek yönü hoşumuza gitmediği için çoğu zaman bu tip negatif kelimeler kullanırız), her şey bitiyor. çocukluğunda gezip oynarsın, her insanı tüm yakınlarını gülerken görürsün, yani onlar sana gülen yüzleriyle bakar, sen de kendi komşularınla arkadaşlarınla susam sokağında yaşıyor sanırsın. bakkal amcaya gider 3-5 jelibon alır gülerek sevimli sevimli yersin. zaman geçer, büyürsün. büyüdükçe hayatla daha bir sıkı fıkı olursun, ki olmak zorundasındır. yeni insanlarla tanışır, onlara annen baban kardeşin gibi güvenirsin. evine davet edersin.. hala bakkal amcadan jelibon alarak, iyi işler şener amca diyerek dükkandan çıkarken şener amcanın yüzünün eskisi kadar gülmediğini tontonluğunu kaybettiğini düşünürsün. aslında şener amca tontonluğunu kaybetmemiştir, sen büyümüşsündür. büyüdükçe gerçek hayatla tanışmış, şener amcanın hayattaki sorumluluğunun ne kadar ağır olduğunun farkına varmışsındır. üzülürsün, elinden bir şey gelmez diye, zaten jelibonun da eski tadı yoktur artık. daha da büyüdüğünde, o çok güvendiğin arkadaşlarının, diğer insanların maskesiz halini görürsün. erkeklerin nasıl tüyler ürpertici senaryolar yazdığını, kızlarınsa nasıl kıskanç, senin değerlerine ters gelen şeyler düşündüklerini anlayınca, şüpheye düşersin “onlar insansa, ben neyim?”. ve artık pişmişsindir zaman daha da ilerledikçe. kimseye gram güvenin kalmamıştır hayattan tek beklentin üniversiteyi süper deli bir notla bitirmektir. kasım kasım kasılırsın ortalıkta, kimseye ihtiyacım yok, kimse benim sevgilim olamaz benim için en önemli şey derslerdir diye. oysa senin birçok kişiye ihtiyacın vardır. bunu da evine gidip yatağına yattığında gözünden düşen ufak damlalar anlatır sana. lanet edersin, “hayat bu kadar mı zor be??”. o süper deli not uğruna her şeyi ertelersin, çünkü zamanında ertelememişsindir de ne olmuştur, sırtında onca hançer yaraları.. pehh.. arada kendine itiraf etmek istesen de sözlerle edemezsin ama yazarsın, yazdıkça üzülürsün, ama gene de gerçekleri bilmek güzel dersin kendi kendini teselli edersin. canın şener amcaya uğrayıp jelibon almak sevimli sevimli yemek ister, kendini dizginlersin çünkü hiçbir şey eskisi gibi değildir ama keşke olsa.. işte o an dilinde bir şarkı; eskidendi çok eskiden..
duyguların kabuk bağlamış değil ixir hanım.kendini bencil görüyor olmanı alçakgönüllülüğüne verip sana burdan uçmak istiyorum!
Yorum Gönder