3.11.09

Hipotez..!

Ego Dostum Ego!
Bu İnsanların Tek Sorunu;EGO!

7 yorum:

Bugra dedi ki...

Kesinlikle !

Okuduğum tüm ki$isel geli$im kitaplarında ki ortak olgu buydu. Ki$isel Ego tatminleri ve duygusal bağımlılıklar..

Ve, ilginç olan $u ki insan davranı$larının %60'ını buna bağlıyorlar..

Kitap demi$ken, Ego konusunda hiç unutamadığım bir kitap, " Yüksek Bilinç Klavuzu " Aka$a yayınlarından.. İnanılmaz bir farkındalık veriyor insana, tavsiye ederim..

Mutluluklar :)

Bug

Dalgaları Aşmak dedi ki...

dünya uzerinde insanin onu bocek gibi avlayabilen dogal ve ondan zeki bir dusmani olsaydi ego var olur muydu?

ego

son kadeh içilmiş,
son söz edilmişti.
bir düşünce sardı hepsini..

bir hatıra,
bir hırs,
bir kıskançlık,
bir yanıltı,
bir kardeşlik,
bir yanlışlık,
bir kin,
bir ümid,

bir şey..
insana ait.

özdemir asaf

sevgiyle...

sadeceselin dedi ki...

Egoyu yenmek değilde, insanların egosuz bir yaşamla daha mutlu ve huzurlu yaşacaklarına nasıl inandırırız. Bence asıl problem bu. Düşünsenize farkında bile değiller. Ve ben onlara "sen kimsin?" diyemeyecek kadar insanım. Çünkü hepimiz 1'iz. Osho'dan 2 bukle paylaşmak isterim...

Bir çocuk şöyle yetişir: Önce sizin, ötekinin farkına varır ve sonraysa sizinle, ötekiyle kıyaslayarak yavaş yavaş kendisinin farkına varır. Bu farkındalık yansıtılmış bir farkındalıktır. O kendisinin kim olduğunun bilincinde değildir. O yalnızca annenin ve de onun kendisi hakkında ne düşündüğünün farkındadır. Eğer annesi ona gülümserse, onu takdir ederse, 'Sen çok güzelsin' derse, onu kucaklayıp öperse çocuk kendisi hakkında iyi şeyler hisseder. İşte şimdi bir ego doğmuştur. Takdir, sevgi, ilgi aracılığıyla iyi olduğunu, değerli olduğunu ve bir önemi olduğunu hisseder.

Bir merkez doğar. Yalnız bu merkez yansıtılmış bir merkezdir. Onun gerçek varlığı değildir. Kendisinin kim olduğunu bilmez; yalnızca başkalarının kendisi hakkında ne düşündüğünü bilir. Ve bu bir egodur; yansıma, başkalarının ne düşündüğüdür. Şayet herkes onun bir işe yaramaz olduğunu düşünürse, kimse onu takdir etmez, ona gülümsemez. Böyle bir durumda da bir ego doğar: Hastalıklı bir ego; üzgün, reddedilmiş, değersiz ve diğerlerinden aşağıda hissederken kendisini incinmiş. Bu da bir egodur. Bu da bir yansımadır.

Pabuc dedi ki...

evet evet evet bencillik ve hırs bunlar insanlığı yiyip bitiriyor malesef..

beenmaya dedi ki...

aynen öyle :)))

Adsız dedi ki...

öylemi dersin iskircan?...

İ.x.İ.r dedi ki...

Buğra;
Kişisel gelişim kitabı okumayı sevmiyorum ben.Kötü kitaplarla başladım sanırım.Bir öngyargı belirdi..
Yüksek Bilinç Klavuzu'nu araştırayım ben yinede.Her zaman önyargıları kırma taraftarıyım:)

Teşekkürler,sevgiler..

Bediş ablacım;
Bilmiyordum bu şiiri..çok hoş,çok anlamlı..

Bir şey daha;bence insanın varolduğu heryerde ego var olur..

sevgilerimle..

Galadriel;
Merkezine indikçe küçülen değilde daha da büyüyen bir konu..
Küçükten büyüğe gitmiyor bazı şeyler,dediğin gibi büyükten küçüğe,merkeze yerleşiyo..Bu sorun aşılmayacak,sorun kökte,merkezde çünkü..Örnek için de ayrı teşekkürler..:)

sevgilerimle..

debepe;haklıyım,haklısın:)

Maya'm;sende destekliyorsan bu bir kanun olsun,hipotez değil..:)

vecihi;dememe bile gerek yok ki can..:)her şey açık..