22.5.14

düğüm

"Hayat bir yolculuk; inmek istediğimiz yerlerde inemediğimiz, bizi almasını istediğimiz yerlerde dışında kaldığımız."

tam olarak başlangıcını bilemediğimiz,sonunu göremediğimiz..
'yaşamak isteyip yaşayamamak' diye bir deyim olmalı. birileri bunu bir yerlerde açıklamış olmalı. birileri de yaşamış olmalı,yaşamak isteyip yaşayamamayı.
hiçbir şeyin istediği gibi gitmemesini kabul edebiliyor bazen insan.
isyan etmemeyi öğrenebiliyor.
hatta bazen 'kader' diyebiliyor da insan;
kendini affedemiyor.
her şeyi bilebiliyor bazen insan.
da;
kendi hayatının kendi gözyaşları yüzünden baharı yaşayamamasının sebebini bilemiyor.
farkında olmak bazen,
bazen burnunun ucundakini görememek.
hayat bir çeşit duygu yığını olsa..
bu nasıl bir pişmanlık?
dağ gibi bir pişmalık!
yürümene,görmene,fark etmene,kabullenmene engel bir pişmanlık.

hayatlarımızın dönüm noktalarında düğümleniyoruz bazen.
bir kere dönemeyince,bir kere kaybedince, her şeye geç kalmışcasına bir telaş.
ki;
kalmışsındır.
yaşaman gereken zamanda yaşaman gereken yerde yaşaman gereken kişiyle olamamışsındır.

o la ma mak!

kendi hayatının kendi gözyaşları yüzünden baharı yaşayamamasının sebebini bilebiliyor bazen insan.





2 yorum:

narkoz dedi ki...

insan bu hatalarıyla doğrularıyla insan...

Özgür dedi ki...

Yaşaman gereken yerde, yaşaman gereken zamanda, yaşaman gereken kişiyle yaşayamamak, hemde yaşamayı deli gibi isterken, hem de kendi iraden dışında, çok sevdiğin kişinin kararıyla yaşayamamak...
Sonra üzerinden yıllar geçtiği halde resimlerine bakıp, (afedersin) ağzına sıçayım demek...

Hayat çok acımasız. Seviyorsan ve karşılık bulamıyorsan ise, cehennem!