29.7.09

ürtikel

4 gündür hastalıklarımla uğraşmaktayım.Strese,aşırı kafeine ve bunun gibi sudan ucuz sebeplere vücudumun verdiği tepkilerle..yordu beni çok dinlenmek.çok düşünmek daha da büyük bir hastalık değil mi?. öylece dinleneyim diye bırakıldığım yerde krizlere giriyorum ister istemez.ilaçlar; yetmiyor,yetemiyor.ne uyutuyor ne acıyı hafifletiyor.

zaten sevmediğim aynaların karsısına da çıkamaz oldum şimdi.bi de kabuğum için mi ağlayayım?.

Ve malesef sonuç öyle oluyor. giderek azalan zaman karsısında hâla kendimi bulamadım.

anladığım tek birşey var.hayat kendimi kaybetmeye değecek kadar yaşamaya değmiyor..

Hiç yorum yok: